دین آه مخلوق ستمدیده، قلب جهانی سنگدل و روح اوضاعی بیروح است. دین افیون مردم است
گامی در نقد فلسفه حق هگل
من آن روحم که انکار می کند! و به درستی هم، چرا که هر چه هست، به سوی ویرانی پیش می رود... هر چه تو در یک کلام ویرانی بخوانی کار من است، عنصر راستین من است. فاوست
دین آه مخلوق ستمدیده، قلب جهانی سنگدل و روح اوضاعی بیروح است. دین افیون مردم است
گامی در نقد فلسفه حق هگل
Posted by HOUMAN H. POUYAN at 14:43