آشنا
مصاحبه گر اسرائیلی (م. ا.):
- اسم شما؟
فدایی زندانی فلسطینی (ف. ف.):
- اسم من احمد عبدالحمید ابوسایط است.
م. ا.: اسم جنبشی که شما به آن وابسته هستید چیست؟
ف. ف.: اسم این جنبش ابولیل ( "پدر شب" ) است.
م. ا.: آقای ابولیل، به من بگویید که عضو کدام گروه خرابکاری هستید؟
ف.ف.: من عضو جبهۀ خلق برای آزادیِ (به عربی: تحریر)، یعنی منظورم این است که برای تخریبِ فلسطین هستم.
م. ا.: از چه زمانی با سازمان خرابکاران همکاری می کنید؟
ف. ف.: از همان ابتدا که از خرابکاری آگاهی یافتم.
م. ا.: مسئولیت شما در جنوب لبنان چه بود؟
ف. ف.: مسئولیت من خرابکاری بود... ما وارد دهکده ها می شدیم و فقط خرابکاری می کردیم. هر جا که زنان و کودکان بودند، ما خرابکاری می کردیم. جز خرابکاری کار دیگری نمی کردیم.
م. ا.: آیا شما برای هدف و آرمان خاصی یا صرفاً برای پول دست به خرابکاری می زدید؟
ف. ف.: نه، خدای من، فقط برای پول. هدف و آرمان یعنی چه؟ آیا هنوز هم هدفی وجود دارد؟ سالهاست که ما خود را فروخته ایم.
م. ا.: بگویید ببینم، سازمانهای خرابکاران پولشان را از کجا می گیرند؟
ف. ف.: از هر کسی که پول اضافی برای خرابکاری دارد؛ به عبارت دیگر از رژیمهای عربی که از خرابکاری حمایت می کنند.
م. ا.: نظر شما دربارۀ عرفات تروریست چیست؟
ف. ف.: قسم می خورم که او بزرگترین تروریست است. او کسی است که هدف و آرمان ما را به تاراج داد. همۀ زندگی او خرابکاری است و بس.
م. ا.: نظر شما دربارۀ شیوۀ عمل نیروهای دفاعی اسرائیل چیست؟
ف. ف.: به شرفم سوگند، از نیروهای دفاعی اسرائیل برای خوش رفتاری شان با خرابکاران بسیار متشکرم.
م. ا.: آیا برای خرابکارانی که هنوز هم با نیروهای دفاعی اسرائیل می جنگند و خرابکاری می کنند پیامی دارید؟
ف. ف.: پیام من به آنها این است که اسلحه های خود را به نیروهای دفاعی اسرائیل تحویل دهند. اگر این کار را بکنند با آنها برخورد خوبی خواهد شد.
م. ا.: آخرین پرسش من از شما، آقای خرابکار، این است: آیا برای خانوادۀ خود پیامی دارید؟
ف. ف.: دلم می خواهد خانواده و دوستانم خاطرجمع باشند که من در نهایت سلامت هستم. همچنین مایل هستم از رادیوی دشمن تشکر کنم که به من اجازۀ صحبت داده است.
م. ا.: منظورتان صدای اسرائیل است؟
ف. ف.: بله قربان، بی تردید.
* سعید، ادوارد (1382) فراتر از واپسین آسمان، ترجمۀ حامد شهیدیان، تهران، انتشارات هرمس [صص91-92].